کد مطلب:246044 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:230
یحیی بن اکثم قاضی القضات دربار عباسی می گوید
روزی در مدینه مشغول طواف قبر پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم بودم. در آنجا به محمد بن علی الجواد برخوردم. سؤالاتی مطرح كردم و همه را جواب گرفتم.
در آخر گفتم: «سؤالی دارم كه روی پرسیدنش را ندارم.»
امام فرمود: «سؤال و جوابت را با هم می گویم؛ سؤال و شك و شبهه ات در مورد امامت من است؟»
گفتم: «آری والله سؤالم همین است.»
فرمود: «من امامم.»
گفتم: «به كدام دلیل و شاهد و علامت؟»
در دستش عصایی بود، عصا به سخن درآمد و گفت: «به یقین مولای من، امام این زمان است و حجت است.» [1] .
[ صفحه 82]
در آخر گفتم: «سؤالی دارم كه روی پرسیدنش را ندارم.»
امام فرمود: «سؤال و جوابت را با هم می گویم؛ سؤال و شك و شبهه ات در مورد امامت من است؟»
گفتم: «آری والله سؤالم همین است.»
فرمود: «من امامم.»
گفتم: «به كدام دلیل و شاهد و علامت؟»
در دستش عصایی بود، عصا به سخن درآمد و گفت: «به یقین مولای من، امام این زمان است و حجت است.» [1] .
[ صفحه 82]
[1] اصول كافي - جلد 1 - صفحه ي 353 - كتاب الحجة.